Vraag
Gepost op: 19 maart 2015Zou een " verdoken " onverenigbaarheid tussen chloorhexidinedigluconaat en Primojel mogelijk zijn ?
Wij kregen een verzoek voor de bereiding van een "loco" - bereiding voor Decusorb volgens volgende samenstelling : R/ aqua reversed osmose 57,69 g , macrogol 400 5,31 g , solutio chlorhexidini digluconatis 20% 1,48 g , carboxymethylamylum natricum A (Primojel) 10,77 g De bereidingsmethode is als volgt 1. los de chloorhexidine en de PEG op in water 2. strooi de Primojel op dit mengsel ; 3. meng onmiddellijk in de Stephanmenger met lage snelheid ; 4. voer de snelheid op na opzwellen Bij het opzoeken van de onverenigbaarheden stootte ik op een mogelijke interactie tussen chloorhexidine ( + ) en carboxymethylamylum ( - ) . APB adviseerde mij een andere gelvormer te gebruiken ; bv methylcellulose. De ziekenhuisapotheek, die dit preparaat dikwijls bereidt, meldt mij dat deze bereiding stabiel is. Volgens hen wordt chloorhexidine als bewaarmiddel toegevoegd
Antwoord
Inderdaad de interactie is hoogstwaarschijnlijk. Een bevestiging wordt gegeven door een microbiologisch onderzoek (Bijlage I) uitgevoerd door het Laboratorium Farmaceutische Microbiologie UGent . Chloorheixidine is in deze testen nog voor 10 % actief. Dit verklaart waarom geen contaminatie bij vroeger bereide pasta's werd terugevonden.
De suggestie van APB een niet-ionogeen polymeer te gebruiken , kan niet worden gevolgd. Immers Primojel staat bekend voor zijn enorm water opnemend vermogen , dat zelfs dit van zetmeel overtreft.
De stelling dat chloorhexidine in deze samenstelling voorkomt als bewaarmiddel (Bijlage II) is onjuist daar de voorgeschreven concentratie ( 0,4 %) de conserverende concentratie overtreft. Op de huid wordt een concentratie van +/- 0,5 % gebruikt , terwijl in de mondholte deze ligt tussen 0,12 à 0,2 %
De oplossing zou kunnen gevonden worden door de keuze van een antispeticum, drager van een negatieve lading. Maar bij mijn weten is die er niet. We kunnen wel uitkijken naar een niet-iongene stof met bactericide werking. Persoonlijk zou ik gaan voor hypochloriet , dat onder de vorm van Carrel-Dakin oplossing wordt toegevoegd aan pasta's en crèmes, die bij erg necrotische , geïnfecteerde of slecht ruikende wonden worden gebruikt. . Chloramine heeft een sterk debriderende werking maar er is echter een nadeel en dit is de cytotoxiciteit van hypochloriet. Treedt stagnatie van de wondheling op dan kan worden overgeschakeld op een ander product ( enzyme-alginogel) om de granulatie en genezing te stimuleren
In de literatuur wordt ook melding gemaakt van een zekere cytoxiciteit voorchloorhexidine.
Besluit : vervang het osmose water door een oplossing van chloramine in een concentratie van 0,5 g per 100 ml